การทารุณกรรมและการละเลย: รวมถึงการทารุณกรรมทางร่างกาย จิตใจ เพศ และวาจา รวมถึงการละเลย
ความรุนแรง: รวมถึงการได้เห็นหรือประสบความรุนแรงในบ้าน ชุมชน หรือโรงเรียน
การสูญเสียอันน่าสะเทือนใจ: รวมถึงการเสียชีวิตของพ่อแม่หรือคนที่รัก การหย่าร้าง หรือการสูญเสียครั้งใหญ่อื่นๆ
ความยากจน: การเติบโตมาในความยากจนอาจนำไปสู่ผลลัพธ์เชิงลบหลายประการ เช่น ความไม่มั่นคงทางอาหาร ที่อยู่อาศัยที่ไม่ดี และการขาดการเข้าถึงการรักษาพยาบาลและการศึกษา
การเลือกปฏิบัติ: รวมถึงการถูกเลือกปฏิบัติเนื่องจากเชื้อชาติ ชาติกำเนิด ศาสนา เพศ รสนิยมทางเพศ หรือปัจจัยอื่นๆ
ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็กอาจมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตผู้ใหญ่ ทั้งร่างกายและจิตใจ พวกเขาสามารถเพิ่มความเสี่ยงในการเป็นโรคต่างๆ ได้ เช่น โรคซึมเศร้า โรควิตกกังวล การติดสารเสพติด โรคหัวใจ และโรคหลอดเลือดสมอง พวกเขายังทำให้การสร้างและรักษาความสัมพันธ์ที่ดี การประสบความสำเร็จในการทำงาน และการจัดการความเครียดเป็นเรื่องยาก
หากคุณมีประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก สิ่งสำคัญคือต้องหาความช่วยเหลือ มีทรัพยากรมากมายที่พร้อมช่วยเหลือคุณในการเยียวยาและก้าวต่อไป คุณสามารถพูดคุยกับนักบำบัด นักปรึกษา หรือนักจิตวิทยาอื่นๆ นอกจากนี้ยังมีกลุ่มสนับสนุนสำหรับผู้ที่เคยประสบเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกัน
ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับวิธีที่ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็กอาจส่งผลต่อชีวิตผู้ใหญ่:
เด็กที่ถูกพ่อแม่ทารุณกรรมทางร่างกายอาจมีแนวโน้มที่จะประสบความวิตกกังวล โรคซึมเศร้า และโรคเครียดหลังบาดแผล (PTSD) มากขึ้นเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ นอกจากนี้พวกเขายังอาจมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมเสี่ยง เช่น การติดสารเสพติดหรือความรุนแรงในครอบครัวมากขึ้น
เด็กที่ได้เห็นความรุนแรงในบ้านอาจมีแนวโน้มที่จะพัฒนาลักษณะที่มีความรุนแรงเอง พวกเขายังอาจมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาในการควบคุมอารมณ์และการจัดการความโกรธมากขึ้น
เด็กที่ประสบกับการเสียชีวิตของพ่อแม่หรือคนที่รักอาจมีแนวโน้มที่จะประสบกับภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล และ PTSD มากขึ้น นอกจากนี้พวกเขายังอาจมีปัญหาในการไว้ใจผู้อื่นและสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดได้
เด็กที่เติบโตมาในความยากจนอาจมีแนวโน้มที่จะหางานทำและรักษาไว้ได้ยาก พวกเขายังอาจมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาสุขภาพและประสบกับภาวะไร้บ้านมากขึ้น
เด็กที่ถูกเลือกปฏิบัติอาจมีแนวโน้มที่จะมีภาวะนับถือตนเองต่ำและโรคซึมเศร้า นอกจากนี้พวกเขายังอาจประสบความสำเร็จในโรงเรียนและการทำงานได้ยาก
สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าไม่ใช่ทุกคนที่ประสบกับประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็กจะพัฒนาผลลัพธ์เชิงลบในวัยผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นเพื่อให้คุณสามารถดำเนินการเพื่อปกป้องสุขภาพและความเป็นอยู่ของคุณได้
นอกจากการบำบัดทางจิตวิทยาแล้ว เรายังสามารถเยียวยาปมวัยเด็กได้ด้วยตนเอง โดยใช้เทคนิคต่างๆ เช่น
การเขียนไดอารี่: ช่วยให้เราบันทึกความคิด ความรู้สึก และประสบการณ์ของเรา เพื่อช่วยให้เราสามารถเข้าใจตัวเองได้ดีขึ้น
การทำสมาธิ: ช่วยให้เราผ่อนคลายและเข้าถึงความรู้สึกของเราได้ง่ายขึ้น
การฝึกฝนสติสัมปชัญญะ: ช่วยให้เราอยู่กับปัจจุบันและยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น